Krakōw
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [krakȯf]
Rzeczownik
Krakōw rodzaj mynski rzeczowy
- (włŏsne miano) miasto w Polsce
- 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Jyny, że w Krakowie pono tela jest kościołów, że krakowianie mogom kożdo niedziela w roku do inkszego kościoła chodzić.
ôdmiana:
ôdmiana: Krakōw | |
---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ |
mianownik | Krakōw |
dopołniŏcz | Krakowa |
cylownik | Krakowowi |
biernik | Krakōw |
nŏrzyndnik | Krakowym |
miyjscownik | Krakowie |
wołŏcz | Krakowie |
Inksze jynzyki
- angelski: Cracow, Krakow
- czeski: Krakov
- francuski: Cracovie
- hiszpański: Cracovia
- niymiecki: Krakau
- polski: Kraków
- ruski: Краков