Pawoł

Etymologijŏ

Ôd łaciny Paulus, ôd łaciny paulus, ôd łaciny *paurulus, ôd praitalskigo *paurelos, ôd praindoeuropejskigo *péh₂uros.

Wymŏwa

AS: [pavou̯]

Rzeczownik

Pawoł rodzaj mynski ôsobowy

1. (włŏsne miano) chopske miano
   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   Suchej, Pawoł, bōł ta u ciebie w dyngu?

   • poslunsku.eu

   Pawoł Jasienica pisoł, że biskup wrocławski zakŏzoł fajrowaniŏ sobōtki na Ślynży kole 1928 roku [...]

ôdmiana:

ôdmiana: Pawoł
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Pawoł	Pawły
dopołniŏcz	Pawła	Pawłōw
cylownik	Pawłowi	Pawłōm
biernik	Pawła	Pawłōw
nŏrzyndnik	Pawłym	Pawłami pz.: Pawłōma
miyjscownik	Pawle	Pawłach
wołŏcz	Pawle	Pawły

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Pawoł	Pawły
dopołniŏcz	Pawła	Pawłōw
cylownik	Pawłowi	Pawłōm
biernik	Pawła	Pawłōw
nŏrzyndnik	Pawłym	Pawłami pz.: Pawłōma
miyjscownik	Pawle	Pawłach
wołŏcz	Pawle	Pawły

synōnimy:

1. Paul, Paulik, Paulek, Pawluś, Pawoł, Pawlik

Inksze jynzyki

• angelski: Paul
• czeski: Pavel
• francuski: Paul
• hiszpański: Pablo
• niymiecki: Paul
• polski: Paweł
• ruski: Павел