sztyry

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *četyre, ze praindoeuropejskigo *kʷetwóres.

Wymŏwa

AS: [štyry]

Liczebnik

sztyry liczebnik głōwny

1. liczba 4
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   widzã te sztyry gołe ściany,

   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Polecieli na dwōr z ôkynnicami – rŏz, dwa, trzi – były na ôknach – sztyry, piyńć, szejś – wszyjske prziszrubowane – siedym, ôziym, dziewiyńć – i byli nazŏd

synōnimy:

1. 4, IV

Frazeologijŏ

• ciōng we sztyry wiatry
• kuty na sztyry kopyta
• mieć sztyry ôczy
• ôżrały jak sztyry dziywki
• pojechać sztyry mile za piec
• powiedzieć coś komuś we sztyry ôczy
• rozburzyć coś na sztyry wiatry
• smolić po dwa, po trzi, po sztyry
• stŏć ô kogoś, jak furmōn ô piōnte koło, kej mŏ sztyry dobre
• zawrzić coś na sztyry spusty

Inksze jynzyki

• angelski: four
• czeski: čtyři
• francuski: quatre
• hiszpański: cuatro
• italijański: quattro
• niymiecki: vier
• polski: cztery
• ruski: четы́ре
• słowacki: štyri
• ukrajiński: чоти́ри