August
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd łaciny Augustus.
Wymŏwa
AS: [au̯gust]
Rzeczownik
August rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano włŏsne
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Mój starzyk, August Rojek, miyszkali w starych familokach na Mały Dąbrówce wele Katowic.
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- Tak krōlewnŏ krōla Augusta dobrym winym poczynstowała.
ôdmiana:
ôdmiana: August | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | August | Augusty, Augustowie |
dopołniŏcz | Augusta | Augustōw |
cylownik | Augustowi | Augustōm |
biernik | Augusta | Augustōw |
nŏrzyndnik | Augustym | Augustami pz.: Augustōma |
miyjscownik | Auguście | Augustach |
wołŏcz | Auguście | Augusty, Augustowie |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | August | Augusty, Augustowie |
dopołniŏcz | Augusta | Augustōw |
cylownik | Augustowi | Augustōm |
biernik | Augusta | Augustōw |
nŏrzyndnik | Augustym | Augustami pz.: Augustōma |
miyjscownik | Auguście | Augustach |
wołŏcz | Auguście | Augusty, Augustowie |
Inksze jynzyki
- angelski: August
- czeski: August
- francuski: Auguste
- hiszpański: Augusto
- italijański: Augusto
- niymiecki: August
- polski: August
- ruski: Август
- słowacki: August
- ukrajiński: Август