kawa

Etymologijŏ

Ôd tureckigo قهوه‎, ôd arabskigo قَهْوَة‎.

Wymŏwa

AS: [kava]

Rzeczownik

kawa rodzaj żyński

1. (botanika) strōm abo kerz ze familije Coffea
   • (potrzebny przikłŏd)
2. (kuchnia) ziŏrna kerzu kawy
   • (potrzebny przikłŏd)
3. (kuchnia) napōj ze zmielōnych ziŏryn kawy zalōnych wrzōncōm wodōm
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Jedzōm amerykańske kōnserwy i popijajōm mało ciepłōm kawōm.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] terŏz przeżyjōm na kawie pirwy kawy nie było a ludzie mieli chleba dość [...]

ôdmiana:

ôdmiana: kawa
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kawa	Kawy
dopołniŏcz	kawy	kawōw
cylownik	kawie	kawōm
biernik	kawã	kawy
nŏrzyndnik	kawōm	kawami pz.: kawōma
miyjscownik	kawie	kawach
wołŏcz	kawo	kawy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	kawa	Kawy
dopołniŏcz	kawy	kawōw
cylownik	kawie	kawōm
biernik	kawa	kawy
nŏrzyndnik	kawōm	kawami pz.: kawōma
miyjscownik	kawie	kawach
wołŏcz	kawo	kawy

kolokacyje:

• kawa bezkofejinowŏ, mocnŏ kawa, biołŏ kawa, czŏrnŏ kawa, szŏlka kawy

synōnimy:

1. ôpol. kafe, ôpol. kafej, ôpol. kafyj

Inksze jynzyki

• angelski: coffee
• czeski: káva, kafe
• francuski: café, caféier
• hiszpański: cafeto, café
• niymiecki: Kaffee, Kaffeepflanze
• polski: kawa
• ruski: кофе