kapusta
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [kapusta]
Rzeczownik
kapusta rodzaj żyński
- (botanika) roślina warzywnŏ ze liściym, co idzie jeś
- 1920, Kocynder
- Ale my tak dzięka Bogu zyto i łowies dość scęśliwie zebrali - i zeby tak Pon Jezusek jesce pozwolił dobrze kapusta i kartofle zebrać, to bych sie tam na ten rok nie mógła skarżyć.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- A poty tam mynŏrz mioł kapustã zasadzōnõ, to tam mioł straszko.
- (kuchnia) jŏdło z liściŏ kapusty
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Grzone wusztliki, rozrobione w kwaśnym mlyku ziymioki i trocha surowej kapusty.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- [...] to sie uwarzi abo buchetki, abo kluski, zupa z nudlōma, mianso, a tam leda jaki kōmpot abo kapusta, abo śliwy, abo jabka, abo gruszki, co tam.
ôdmiana:
| ôdmiana: kapusta | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | kapusta | kapusty |
| dopołniŏcz | kapusty | kapust |
| cylownik | kapuscie | kapustōm |
| biernik | kapustã | kapusty |
| nŏrzyndnik | kapustōm | kapustami pz.: kapustōma |
| miyjscownik | kapuscie | kapustach |
| wołŏcz | kapusto | kapusty |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | kapusta | kapusty |
| dopołniŏcz | kapusty | kapust |
| cylownik | kapuscie | kapustōm |
| biernik | kapusta | kapusty |
| nŏrzyndnik | kapustōm | kapustami pz.: kapustōma |
| miyjscownik | kapuscie | kapustach |
| wołŏcz | kapusto | kapusty |
kolokacyje:
- modrŏ kapusta, kiszōnŏ kapusta
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: cabbage
- czeski: zelí
- francuski: chou
- hiszpański: col
- niymiecki: Kohl
- polski: kapusta
- ruski: капу́ста
