corŏz

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [coros], [corou̯s] (ôpol.)

Przisłōwek

corŏz przisłōwek

1. słowo, co ôznaczŏ, że coś sie zwiynkszŏ; nojczyńścij sie go używŏ ze przimiotnikami abo przisłōwkami
   • 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys

   Wścieklizna brała wszyckich coroz to wiynkszŏ, krziki, wycia ustŏwały corŏz to bardzi.

   • 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija

   Przez zimym uż Paweł leżoł w łōżku, krzipoł corŏz miynij, jyny schnōł każdy dziyń barzij.

składnia:

1. corŏz + przimiotnik, corŏz + przisłōwek

uwŏgi:

• Czynsto po corŏz stawiŏ sie tyż to: corŏz to barzij, corŏz to lepszy.

synōnimy:

1. corŏzki

Inksze jynzyki

• angelski: do dodaniŏ
• czeski: čím dále tím
• francuski: de plus en plus
• hiszpański: cada vez
• niymiecki: do dodaniŏ
• polski: coraz
• ruski: всё