tymu

Etymologijŏ

Ôd to.

Wymŏwa

AS: [tỹmu]

Spōjnik

tymu spōjnik

1. (połednie, cieszyńske) bez to, z tego powodu
   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   1812 był wielki głod, a drogota, na Sląsku sztwiertnie pszenice 120 fl. płacono, przed nowym, a Reż 80 ryńskich, a owies 50 fl., a ziemniaki za 30 fl. Bankocetle, a to gwoli sucha, w r. 1811, tymu że wszecki yarzyny nie dozdrzały, ale uschły.

   • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska

   Ale te gōny były bardzo niebezpieczne, tymu tyż potym kopali te dziury i nadstawiali na nie klapy.

synōnimy:

1. beztōż, bezto, tōż, skirz tego, skuli tego, skrōma (cieszyńske), skyrs tego (cieszyńske)

Zamianek

tōż zamianek

1. Cylownik liczby pojedynczyj ôd tyn.
2. Cylownik liczby pojedynczyj ôd to.

Inksze jynzyki

• angelski: so, therefore, well
• czeski: pak, tak, tedy
• francuski: donc
• hiszpański: así que, conque, de modo que, luego, por lo tanto
• italijański: allora, così
• niymiecki: also
• polski: więc
• ruski: поэтому, следовательно, так что
• słowacki: preto
• ukrajiński: отже, тож