pōnoć

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pȯ̃noć]

Partykuła

pōnoć partykuła

1. informuje, iże ôsoba, co gŏdŏ, dystansuje sie ôd wyrażanego zdanio
   • 2017, Marcin Melon, Umrzik we szranku

   Bo pōnoć to było ôstatnie, co pedzioł, coby sam nazod przijechać po to, co tukej ôstawiōł.

   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   poszoł za to do szynku i piōł bez trzi dni, i pōnoć przepiōł tam majōntek, bo stawioł kożdymu, fto chcioł.

synōnimy:

1. bezma, podobno

Inksze jynzyki

• angelski: allegedly, reportedly, supposedly
• czeski: údajně, prý, prej
• francuski: prétendument
• hiszpański: supuestamente, dizque
• italijański: presunto
• niymiecki: angeblich
• polski: podobno
• ruski: якобы
• słowacki: vraj
• ukrajiński: do dodaniŏ