ćma

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ćma]

Rzeczownik

ćma rodzaj żyński

1. sztand, co w nim niy ma światła, niy je jasno
   • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie

   Na dworze ćma, jakby chto atrament wyloł.

   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Niy było to we blank ćmie, jak inksze rzeczy we zygrodzie, ale nyndznym świetle, choby zepsuty hōmar we ciymnyj pywnicy.

   • 1949, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Ale zaś po prowdzie tak bardzo ćma w tym tunelu nie jest, bo sie tam świeci ze sto lampek elektrycznych.

ôdmiana:

ôdmiana: ćma
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćma	ćmy
dopołniŏcz	ćmy	ciym
cylownik	ćmie	ćmōm
biernik	ćmã	ćmy
nŏrzyndnik	ćmōm	ćmami pz.: ćmōma
miyjscownik	ćmie	ćmach
wołŏcz	ćmo	ćmy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćma	ćmy
dopołniŏcz	ćmy	ciym
cylownik	ćmie	ćmōm
biernik	ćma	ćmy
nŏrzyndnik	ćmōm	ćmami pz.: ćmōma
miyjscownik	ćmie	ćmach
wołŏcz	ćmo	ćmy

synōnimy:

1. cima, ćmŏk

antōnimy:

1. jasnŏk, jasność

Inksze jynzyki

• angelski: darkness
• czeski: tma, temnota
• francuski: obscurité, ténèbres
• hiszpański: oscuridad, tinieblas
• italijański: oscurità
• niymiecki: Dunkelheit
• polski: ciemność
• ruski: темнота
• słowacki: tma, temnota
• ukrajiński: темрява