gizd

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [gizd]

Rzeczownik

gizd rodzaj mynski ôsobowy

1. zły, ôszkliwy czowiek
   • Protokoły sōndowe sōndu rozjymczego we krysie strzeleckim 1845-1938

   już tam stoji ta bestyjŏ, tyn gizd ôszażōny a śmieje sie, te diŏbły czŏrne, te gizdy, te bestyje Nowotkowe, te mi wszystkõ Gowiedź pozabijajōm, wczora jednã, dzisiej drugõ Kaczkã

   • 1931, Stanisław Piecha, Ô utopcach

   Chop mu na to powiedzioł: „ciōng ty giździe smarkaty, bo jak cie chycã, to ci kości połōmiã”.

ôdmiana:

ôdmiana: gizd
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gizd	gizdy
dopołniŏcz	gizda	gizdōw
cylownik	gizdowi	gizdōm
biernik	gizda	gizdōw
nŏrzyndnik	gizdym	gizdami pz.: gizdōma
miyjscownik	giździe	gizdach
wołŏcz	giździe	gizdy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	gizd	gizdy
dopołniŏcz	gizda	gizdōw
cylownik	gizdowi	gizdōm
biernik	gizda	gizdōw
nŏrzyndnik	gizdym	gizdami pz.: gizdōma
miyjscownik	giździe	gizdach
wołŏcz	giździe	gizdy

synōnimy:

1. chachar, chachŏr, buks, gizdōń, gizdŏk, rojber, ciesz. lagramyntnik, drach, chwant, chwanciŏrz, ciesz. rufijŏk, nicpotŏk, paskudnik, marcha, szerga

Inksze jynzyki

• angelski: bastard, blackguard, buster, rascal, scoundrel, stinker
• czeski: ničemník
• francuski: canaille, arsouille, bélître, crapule, débauché, gredin, gueusard
• hiszpański: bribón, canalla
• niymiecki: Ratte, Schlitzohr, Schlawiner
• polski: drań, gnida, nikczemnik
• ruski: негодяй, подлец, мерзавец