Jozef
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd hebrajskigo יוֹסֵף.
Wymŏwa
AS: [i ̯ozef]
Rzeczownik
Josef rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) chopske miano
- 1994, Gazeta Ustrońska
- Łujec Jozef Pilch z Goji kansikej w starych papiórkach naszli nazwiska siedloków, kierzi miyszkali w Ustroniu dwiesta piyndziesiónt roków tymu.
- 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys
- – Hyc go Jozef za nogi! – Wziyni Francka za nogi, za rynce i do szopy zasmyczyli.
ôdmiana:
ôdmiana: Jozef | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Jozef | Jozefy |
dopołniŏcz | Jozefa | Jozefōw |
cylownik | Jozefowi | Jozefōm |
biernik | Jozefa | Jozefōw |
nŏrzyndnik | Jozefym | Jozefami pz.: Jozefōma |
miyjscownik | Jozefie | Jozefach |
wołŏcz | Jozefie | Jozefy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Jozef | Jozefy |
dopołniŏcz | Jozefa | Jozefōw |
cylownik | Jozefowi | Jozefōm |
biernik | Jozefa | Jozefōw |
nŏrzyndnik | Jozefym | Jozefami pz.: Jozefōma |
miyjscownik | Jozefie | Jozefach |
wołŏcz | Jozefie | Jozefy |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Joseph
- czeski: Josef, Jozef
- francuski: Joseph
- hiszpański: José
- niymiecki: Josef
- polski: Józef
- ruski: Иосиф