Erwin
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [ervʹĩn]
Rzeczownik
Erwin rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano chopske
- 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik
- Świat go zno wiyncyj jako Ryszawego Erwina.
- Tygodnik Regionalny Nowiny
- – Jo od Erwina tyż dostowałach yno takie przidajne w chałpie i kuchni gyszynki.
ôdmiana:
| ôdmiana: Erwin | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Erwin | Erwiny |
| dopołniŏcz | Erwina | Erwinōw |
| cylownik | Erwinowi | Erwinōm |
| biernik | Erwina | Erwinōw |
| nŏrzyndnik | Erwinym | Erwinami pz.: Erwinōma |
| miyjscownik | Erwinie | Erwinach |
| wołŏcz | Erwinie | Erwiny |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Erwin | Erwiny |
| dopołniŏcz | Erwina | Erwinōw |
| cylownik | Erwinowi | Erwinōm |
| biernik | Erwina | Erwinōw |
| nŏrzyndnik | Erwinym | Erwinami pz.: Erwinōma |
| miyjscownik | Erwinie | Erwinach |
| wołŏcz | Erwinie | Erwiny |
Inksze jynzyki
- angelski: Ervin, Irvin, Irwin
- czeski: do dodaniŏ
- francuski: do dodaniŏ
- hiszpański: do dodaniŏ
- niymiecki: Erwin
- polski: Erwin
- ruski: Эрвин