Maryjŏ

Etymologijŏ

Ôd łaciny Maria, ôd starogreckigo Μαρία, Μαριάμ, ôd arabskigo מרים‎.

Wymŏwa

AS: [marʹii ̯o], [marʹii ̯ou̯] (ôpol.)

Rzeczownik

Maryjŏ rodzaj żyński

1. (włŏsne miano) miano żyńske
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] gdy najświyntszŏ panna Maryjŏ była w piytnŏstu latach to jōm chcieli arcykapłanowi przemusić za mōnż [...]

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] tam przyszoł czas kedy Maryjŏ panna miała porodzić dzieciōntko swoje a nie mieli ani nie znaleźli gospody [...]

ôdmiana:

ôdmiana: Maryjŏ
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Maryjŏ	Maryje
dopołniŏcz	Maryje	Maryj
cylownik	Maryji	Maryjōm
biernik	Maryjõ	Maryje
nŏrzyndnik	Maryjōm	Maryjami pz.: Maryjōma
miyjscownik	Maryji	Maryjach
wołŏcz	Maryjo	Maryje

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Maryjo	Maryje
dopołniŏcz	Maryje	Maryj
cylownik	Maryji	Maryjōm
biernik	Maryjo	Maryje
nŏrzyndnik	Maryjōm	Maryjami pz.: Maryjōma
miyjscownik	Maryji	Maryjach
wołŏcz	Maryjo	Maryje

synōnimy:

1. Marysia, Maryśka

Inksze jynzyki

• angelski: Maria, Mary
• czeski: Marie
• francuski: Marie
• hiszpański: María
• niymiecki: Maria
• polski: Maria
• ruski: Мария