miesiōnc

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *měsęcь, ze praindoeuropejskigo *mḗh₁n̥s.

Wymŏwa

AS: [mʹi ̯ėśȯ̃nc]

Rzeczownik

miesiōnc rodzaj mynski rzeczowy

1. (czas) jednostka czasu, jedna ze dwanŏstu we roku
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Za trzi miesiōnce alianty zacznōm ôfynsywã stu dni, skuli keryj moc sie wydarzi za pōł roku.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   O, to tak szło tydziyń za tydniym, miesiōnc i to trwało rok.

2. (astrōnōmijŏ) naturalny satelita ôd Ziymie
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   A cōżeś sam tyż przyszła – dyć tu miesiōnc nie doświyci ani słōńce nie doświyci, ani zajōnc nie dobiegnie, a tyś tu przyszła”.

ôdmiana:

ôdmiana: miesiōnc
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	miesiōnc	miesiōnce
dopołniŏcz	miesiōnca	miesiyncy
cylownik	miesiōncowi	miesiōncom
biernik	miesiōnc	miesiōnce
nŏrzyndnik	miesiōńcem	miesiōncami pz.: miesiōncōma
miyjscownik	miesiōncu	miesiōncach
wołŏcz	miesiōncu	miesiōnce

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	miesiōnc	miesiōnce
dopołniŏcz	miesiōnca	miesiyncy
cylownik	miesiōncowi	miesiōncom
biernik	miesiōnc	miesiōnce
nŏrzyndnik	miesiōńcem	miesiōncami pz.: miesiōncōma
miyjscownik	miesiōncu	miesiōncach
wołŏcz	miesiōncu	miesiōnce

synōnimy:

2. ksiynżyc, miesiōnczek

Frazeologijŏ

1. dugi jak miesiōnc, a chudy jak wypłata
2. mieć coś na trzinŏsty miesiōnc

Inksze jynzyki

• angelski: month, moon
• czeski: luna, měsíc
• francuski: mois, lune
• hiszpański: luna, mes
• niymiecki: Monat, Mond
• polski: miesiąc, księżyc
• ruski: месяц, луна