postrzodek

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [poščodek, postšodek]

Rzeczownik

postrzodek rodzaj mynski rzeczowy

1. plac jednako ôddalōny ôd wszyjskich krajōw
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Ja, ale zapōmniołech wōm powiedzieć, że bez postrzodek tych mokradeł płynie rzeka Cyna, kiero potym daleko wpodo do Odry.

   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Wpatrzyłech sie w piykny pomnik, kiery stoi na postrzodku placu.

2. wewnyntrzne przestrzyństwo
   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Jak żymły mieli, to tyn postrzodek wydubali, a to druge, te skurki potyn na nogi wciżyli, a biegali w tym.

   • 2015, sušská rybka - blog sboru SCEAV Havířov-Suchá

   Tóż jak taki dotyczny wyszeł z kościoła, to już tyn ancug taki moc czorny nie był, bo sie z powały suł puc na ludków, kierzi tam w postrzodku siedzieli.

3. coś, co ulekszŏ jakõś robotã
   • 1949, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Tóż – myśla – bydzie nojlepi, jak se obiera ten złoty postrzodek.

ôdmiana:

ôdmiana: postrzodek
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	postrzodek	postrzodki
dopołniŏcz	postrzodka	postrzodkōw
cylownik	postrzodkowi	postrzodkōm
biernik	postrzodek	postrzodki
nŏrzyndnik	postrzodkym	postrzodkami pz.: postrzodkōma
miyjscownik	postrzodku	postrzodkach
wołŏcz	postrzodku	postrzodki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	postrzodek	postrzodki
dopołniŏcz	postrzodka	postrzodkōw
cylownik	postrzodkowi	postrzodkōm
biernik	postrzodek	postrzodki
nŏrzyndnik	postrzodkym	postrzodkami pz.: postrzodkōma
miyjscownik	postrzodku	postrzodkach
wołŏcz	postrzodku	postrzodki

synōnimy:

1. cyntrum

Inksze jynzyki

• angelski: center, centre, inside, measure
• czeski: prostředek
• francuski: milieu, centre
• hiszpański: interior, medio
• niymiecki: Inneres, Mitte, Mittel
• polski: środek
• ruski: мера, середина, средство, центр