zima

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *zima, ze prabałtosłowiańskigo *źeimā́ˀ, ze praindoeuropejskigo *ǵʰéyōm.

Wymŏwa

AS: [źĩma]

Rzeczownik

zima rodzaj żyński

1. nojzimniyjszŏ pora roku; jedna ze sztyrech miyndzy jesiyniōm a wiosnōm
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Już my sie zimy niy musieli boć.

   • 1931, Jerzy Probosz, Biydnŏ Wilija

   A że zima była dość ôstro, tōż dzieci firecki posiadały na nŏlepi koło ôgnia.

ôdmiana:

ôdmiana: zima
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	zima	zimy
dopołniŏcz	zimy	zim
cylownik	zimie	zimōm
biernik	zimã	zimy
nŏrzyndnik	zimōm	zimami pz.: zimōma
miyjscownik	zimie	zimach
wołŏcz	zimo	zimy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	zima	zimy
dopołniŏcz	zimy	zim
cylownik	zimie	zimōm
biernik	zima	zimy
nŏrzyndnik	zimōm	zimami pz.: zimōma
miyjscownik	zimie	zimach
wołŏcz	zimo	zimy

Przisłōwek

zima przisłōwek

1. (połednie) przisłōwek, co mŏ take samo znaczynie, co zimno
   • 1930, Jan Łysek, mōnolog, co go zapisoł z pamiyńci Pawoł Zawada

   [...] jŏ mōm nogawice, kopyca, szaciōnki, słōmym w kyrpcach, a jeszcze mi zima, a ône jyny taki rzŏdki cosi na nogach i bōtki też chudobne, [...]

synōnimy:

1. zimno

Frazeologijŏ

• być kōmuś zima
• zima kogoś biere
• zima jak w bożnicy
• zima jak w lodowni
• zima kogoś ôkruszyła
• zima kogoś trzepie
• zima kogoś zebrała
• zima jak w psiarni

Inksze jynzyki

• angelski: winter
• czeski: zima
• francuski: hiver
• hiszpański: invierno
• niymiecki: Winter
• polski: zima, zimno
• ruski: зима