ziymia

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:00, 7 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Wymŏwa)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *zemľa, ze prabałtosłowiańskigo *źemē, ze praindoeuropejskigo *dʰéǵʰōm.

Wymŏwa

AS: [źmʹi ̯a]

Rzeczownik

ziymia rodzaj żyński

  1. wiyrchniŏ warstwa landu, gleba
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Ale nie zrobili ani kroku, bo zarozki sie ziymia pod niymi zatrzynsła, że karbidka spadła ze sztympla i zgasła.
  2. to, co sie po tym chodzi; tyż zŏl
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    A ōn idzie, krykōm sie podpiyro, a pies leci mu kole nogi z pyskiym przi ziymi.
  3. teryn prywatny pod budowã abo do uprawy
    Wszyjsko zaczło sie kole 1650 roku, jak Aleksander Cucher kupiōł ziymie naôbkoło i zrobiōł tam gospodarka.
  4. (geografijŏ) regiōn geograficzny
    Mómy to po naszej strónie ślóńskij ziymie zajimawe z tym strzidaniym jynzyków.

ôdmiana:

ôdmiana: ziymia
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ziymia ziymie
dopołniŏcz ziymie ziymiōw
cylownik ziymi ziymiōm
biernik ziymiã ziymie
nŏrzyndnik ziymiōm ziymiami
pz.: ziymiōma
miyjscownik ziymi ziymiach
wołŏcz ziymio ziymie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ziymia ziymie
dopołniŏcz ziymie ziymiōw
cylownik ziymi ziymiōm
biernik ziymia ziymie
nŏrzyndnik ziymiōm ziymiami
pz.: ziymiōma
miyjscownik ziymi ziymiach
wołŏcz ziymio ziymie

uwŏgi:

  • we syńsie astrōnōmicznym piszymy Ziymia.

synōnimy:

  1. ziym, ciesz. ziymeczka

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: ground, land
  • czeski: země, zem, podlaha
  • francuski: terre, sol
  • hiszpański: suelo, tierra
  • niymiecki: Boden, Erde, Grundstück
  • polski: ziemia
  • ruski: земля