ôkno

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *okъno.

Wymŏwa

AS: [u̯okno]

Rzeczownik

ôkno rodzaj nijaki

1. oszklony ôtwōr we ścianie
   • 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys

   Pod ôknami stało pachołkōw – gibczŏkōw z dziesiyńć.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Ksiōndz mioł takõ modã, jak wstoł, nŏprzōd ôkna poôtwiyrać a na powietrze patrzeć, co to za powietrze je.

2. (informatyka) wydzielōne przestrzyństwo na ekranie
   • (potrzebny przikłŏd)

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: ôkno
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ôkno	ôkna
dopołniŏcz	ôkna	ôkyn
cylownik	ôknu	ôknōm
biernik	ôkno	ôkna
nŏrzyndnik	ôknym	ôknami pz.: ôknōma
miyjscownik	ôknie	ôknach
wołŏcz	ôkno	ôkna

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ôkno	ôkna
dopołniŏcz	ôkna	ôkyn
cylownik	ôknu	ôknōm
biernik	ôkno	ôkna
nŏrzyndnik	ôknym	ôknami pz.: ôknōma
miyjscownik	ôknie	ôknach
wołŏcz	ôkno	ôkna

Inksze jynzyki

• angelski: window
• czeski: okno
• francuski: fenêtre
• hiszpański: ventana
• niymiecki: Fenster
• polski: okno
• ruski: окно