drzwi

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ḍžvʹi]

Rzeczownik

drzwi rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

1. wchōd do budōnku, izby abo wozidła, słozōny ze sztywnyj platy zawieszōnyj na zŏwiasach
   • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat

   Jak Jon poszoł na skarga do grofa, to grof kozoł go wyciepnąć za drzwi i poszczuć psami.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   A to i dycki na ty drzwi klupało: jyny, jak tygo nie przyniesiesz, to nieszcześliwŏ bańdziesz.

   • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska

   Jedyn chop szoł tam z żytym, ale jak prziszoł ku drzwiōm, niy umioł ôtworzyć.

ôdmiana:

ôdmiana: drzwi
przipadek	liczba mnogŏ
mianownik	drzwi
dopołniŏcz	drzwi
cylownik	drzwiōm
biernik	drzwi
nŏrzyndnik	drzwiami pz.: drzwiōma
miyjscownik	drzwiach
wołŏcz	drzwi

synōnimy:

1. dźwiyrze

Inksze jynzyki

• angelski: door, gate
• czeski: dveře
• francuski: porte, portière
• hiszpański: puerta
• niymiecki: Tür
• polski: drzwi
• ruski: дверь