grzib

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *gribъ.

Wymŏwa

AS: [gžip]

Rzeczownik

grzib rodzaj mynski rzeczowy

1. (mikologijŏ) ôrganizm cudzożywny plechowy
   • 2015, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik. We tajnyj sużbie ślōnskij nacyje

   Roz, a bydzie to już ze dwajścia lot nazod, sztyrknōł do niygo wojewoda ślōnski, kery chciōł coby mu pomalować izba na bioło, bo grzib mu sie zaczōn robić na gipsdece.

2. ôwocnik hutowego grziba
   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Wlozech ździebko dalij do lasa, to było tyla grzibōw, coch nie wiedzioł, ftory nŏprzōd użnōńć, toch potyn cerã zawołoł i to my połnõ dekã nazbiyrali.

3. (pogardliwe) ftoś stary
   • 1908, Ferdynand Dyrna, Jyndrys

   Poczuł potym Jyndrys, że mu sie to jyny śniło i że z niego już stary grzib.

ôdmiana:

ôdmiana: grzib
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grzib	grziby
dopołniŏcz	grzibu	grzibōw
cylownik	grzibowi	grzibōm
biernik	grzib	grziby
nŏrzyndnik	grzibym	grzibami pz.: grzibōma
miyjscownik	grzibie	grzibach
wołŏcz	grzibie	grziby

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	grzib	grziby
dopołniŏcz	grzibu	grzibōw
cylownik	grzibowi	grzibōm
biernik	grzib	grziby
nŏrzyndnik	grzibym	grzibami pz.: grzibōma
miyjscownik	grzibie	grzibach
wołŏcz	grzibie	grziby

synōnimy:

3. staruch, dziŏd

Frazeologijŏ

• rosnōńć jak grziby po dyszczu

Inksze jynzyki

• angelski: fungus, mushroom
• czeski: houba
• francuski: champignon, fossile, vieux
• hiszpański: hongo, seta, vejestorio
• niymiecki: Greis, Knacker, Mykose, Pilz, Pilzkrankheit
• polski: grzyb
• ruski: гриб, грибок