krōm

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [krȯ̃m]

Przimianek

krōm przimianek

1. ôkryślŏ, iże coś niy nŏleży do grupy, co ô nij mŏwa
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Bo Hou Yi ściepnōł słōńca wszyjske krōm jednego; [...]

2. ôkryślŏ, iże coś dopołniŏ to, ô czym je mŏwa
   • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski

   Dōma muszōm ôbiŏd warzyć i lŏ bydła gotować. Na ôbiŏd jy se polywkã, kartŏfly i miynso. Krōm tygo sōm szałŏt, ôgōrky, zeli, wiśniy abo jagōdky. Po ôbiedzie zajś robiōm na polu, jak je piyknie.

składnia:

1. krōm + D.

synōnimy:

1. ôkrōm

Rzeczownik

krōm rzeczownik

1. prowizoryczny sklep
   • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski

   Nie chytej mi mazelōnu, bo to nie je z twygo krōmu.

2. niyporzōndek
   • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei

   Wszystko mu z rąk leci, bo widać, że sie na gospodarskich rzeczach niy zno, wiyncyj zepsuje niż naprawi, wiyncyj kromu po nim, niż porządku – ale jak mu tu pedzieć, żeby se doł spokój.

ôdmiana:

ôdmiana: krōm
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	krōm	krōmy
dopołniŏcz	krōmu	krōmōw
cylownik	krōmowi	krōmōm
biernik	krōm	krōmy
nŏrzyndnik	krōmym	krōmami pz.: krōmōma
miyjscownik	krōmie	krōmach
wołŏcz	krōmie	krōmy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	krōm	krōmy
dopołniŏcz	krōmu	krōmōw
cylownik	krōmowi	krōmōm
biernik	krōm	krōmy
nŏrzyndnik	krōmym	krōmami pz.: krōmōma
miyjscownik	krōmie	krōmach
wołŏcz	krōmie	krōmy

synōnimy:

1. sztand
2. niyporzōndek, bajzel, garus

Inksze jynzyki

• angelski: but, except, except for, stall, stand, mess
• czeski: kromě, mimo, binec, nepořádek, zmatek
• francuski: outre, étalage, désordre, bazar
• hiszpański: a excepción de, barraca, desorden, desarreglo
• niymiecki: außer, Markstand, Unordnung, Beisel
• polski: oprócz, kram, stragan, bałagan, nieporządek
• ruski: кроме, лоток, прилавок, беспорядок, неразбериха