ćmŏk

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ćmok], [ćmou̯k] (ôpol.)

Rzeczownik

ćmŏk rodzaj mynski rzeczowy

1. sztand, co w nim niy ma światła
   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   Abo żeś je swobodny choby ptŏk, abo idziesz w ćmŏk.

   • 1956, Jan Roś, Tekst północno-śląski

   A nic nie widać, toch sie myśloł: trza iś dō dōm. Toch sie zakurzōł fajkã, a po ćmŏku to jes jasno jak sie ôświyci.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Już bōł ćmŏk i tyn chop klōł, bo nie umioł ujechać.

ôdmiana:

ôdmiana: ćmŏk
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćmŏk	ćmŏki
dopołniŏcz	ćmŏka	ćmŏkōw
cylownik	ćmŏkowi	ćmŏkōm
biernik	ćmŏk	ćmŏki
nŏrzyndnik	ćmŏkym	ćmŏkami pz.: ćmŏkōma
miyjscownik	ćmŏku	ćmŏkach
wołŏcz	ćmŏku	ćmŏki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćmok	ćmoki
dopołniŏcz	ćmoka	ćmokōw
cylownik	ćmokowi	ćmokōm
biernik	ćmok	ćmoki
nŏrzyndnik	ćmokym	ćmokami pz.: ćmokōma
miyjscownik	ćmoku	ćmokach
wołŏcz	ćmoku	ćmoki

kolokacyje:

• po ćmŏku

synōnimy:

1. ćma

antōnimy:

1. jasnŏk

Rzeczownik

ćmŏk rodzaj mynski ôsobowy

1. (pejoratywne) niymōndry, ôgraniczōny czowiek
   • 2017, Gotyk w godce. Jednoaktówki po śląsku

   Wyście som ćmoki, nic nie widzicie!

ôdmiana:

ôdmiana: ćmŏk
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćmŏk	ćmŏki
dopołniŏcz	ćmŏka	ćmŏkōw
cylownik	ćmŏkowi	ćmŏkōm
biernik	ćmŏka	ćmŏkōw
nŏrzyndnik	ćmŏkym	ćmŏkami pz.: ćmŏkōma
miyjscownik	ćmŏku	ćmŏkach
wołŏcz	ćmŏku	ćmŏki

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	ćmok	ćmoki
dopołniŏcz	ćmoka	ćmokōw
cylownik	ćmokowi	ćmokōm
biernik	ćmoka	ćmokōw
nŏrzyndnik	ćmokym	ćmokami pz.: ćmokōma
miyjscownik	ćmoku	ćmokach
wołŏcz	ćmoku	ćmoki

synōnimy:

1. guptaś, gupielŏk, tuk, mamlas, ślimŏk, ułōm

Inksze jynzyki

• angelski: darkness, dummy
• czeski: tma, hlupák, pitomý, vůl
• francuski: obscurité, ténèbres, imbécile, abruti
• hiszpański: oscuridad, tinieblas, tonto, bobo, estúpido, imbécil
• niymiecki: Dunkelheit, Dussek
• polski: ciemność, ciemniak
• ruski: темнота, дурак