ja
Wersyjo ze dnia 18:01, 28 lut 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{zap|de|ja}}, ôd {{etym|pg|*ja}} (''ja''), ôd {{etym|pie|*yē}} (''już''). ===Wymŏwa=== AS: /i ̯a/ ===Partykuła=== '''ja''' {{part...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze niymieckigo ja, ôd Ze pragermańskigo *ja (ja), ôd Ze praindoeuropejskigo *yē (już).
Wymŏwa
AS: /i ̯a/
Partykuła
ja partykuła
- Używanŏ do pokŏzaniŏ zgody abo akceptacyje.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Ja, padŏ, przizwolōł, iże bańdzie robiōł.
- gwary to niy pamiyntom ale jynzyk to ja;)
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: yes
- czeski: ano
- francuski: oui, si
- hiszpański: sí
- italijański: sì
- niymiecki: ja
- polski: tak
- ruski: да
- słowacki: áno
- ukrajiński: так