coś

Etymologijŏ

Słożynie co + -ś

Wymŏwa

AS: [coś]

Zamiano (1)

coś zamianek

1. Używane do zastōmpiyniŏ nazwy ôbiektu abo faktu, co jij ôsoba, co gŏdŏ, niy poradzi abo niy chce ôkryślić.
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Za chwilam słyszam, że coś szuści pod lasym.

   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Coś kłóciła, nalywała, przelywała i przy tym cicho nuciła Godzinki.

ôdmiana:

ôdmiana: {{{1stōł}}}
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	{{{1stōł}}}	{{{8stoły}}}
dopołniŏcz	{{{2stoła}}}	{{{9stołōw}}}
cylownik	{{{3stołowi}}}	{{{10stołōm}}}
biernik	{{{4stōł}}}	{{{11stoły}}}
nŏrzyndnik	{{{5stołym}}}	{{{12stołami}}} pz.: {{{12stołamiōma
miyjscownik	{{{6stole}}}	{{{13stołach}}}
wołŏcz	{{{7stole}}}	{{{14stoły}}}

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	{{{1stōł}}}	{{{8stoły}}}
dopołniŏcz	{{{2stoła}}}	{{{9stołōw}}}
cylownik	{{{3stołowi}}}	{{{10stołōm}}}
biernik	{{{4stōł}}}	{{{11stoły}}}
nŏrzyndnik	{{{5stołym}}}	{{{12stołami}}} pz.: {{{12stołamiōma
miyjscownik	{{{6stole}}}	{{{13stołach}}}
wołŏcz	{{{7stole}}}	{{{14stoły}}}

antōnimy:

1. nic

Partykuła

coś partykuła

1. Używanŏ do ôznaczyniŏ cechy abo zdarzyniŏ we przibliżyniu.
   • 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku

Coś mi się widzi, panie Holtze, co zaś nie bydzie światła am Osten.

Zamiano (2)

coś zamianek

1. co + żeś
   • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Znom jedno przysłowie, bardzo nie piekne, ale pasuje bardzo do ciebie i do tego coś nabazgroł

Inksze jynzyki

• angelski: something
• czeski: něco
• francuski: quelque chose
• hiszpański: algo
• italijański: qualcosa
• niymiecki: etwas
• polski: coś
• ruski: что-то
• słowacki: niečo
• ukrajiński: щось