Miymcy

Etymologijŏ

Rzŏdkŏ, pochodnŏ forma ôd Niymcy. Liczba mnogŏ ôd Miymiec, ôd prasłowiańskigo *němьcь, ôd prasłowiańskigo *němъ.

Wymŏwa

AS: [m'ỹmcy]

Rzeczownik

Miymcy rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

1. (geografijŏ) państwo we Europie na zachōd ôd Ślōnska
   • 1961, Laskowski, Reczek Teksty gwarowe nr 30. Teksty ze Śląska Opolskiego, Język Polski 41, 1961

   Z zŏlytami było dobrze, bo ôn, wierzã, ach, by to policyć, kela to razy bōł u mnie – bo ôn robiōł w Miymcach.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: Miymcy
przipadek	liczba mnogŏ
mianownik	Miymcy
dopołniŏcz	Miymiec
cylownik	Miymcōm
biernik	Miymcy
nŏrzyndnik	Miymcami pz.: Miymcōma
miyjscownik	Miymcach
wołŏcz	Miymcy

synōnimy:

1. Niymcy, RFN, Niymiecko Republika Federalnŏ, pot. ef

Frazeologijŏ

Patrz: Niymcy

Inksze jynzyki

• angelski: Germany
• czeski: Německo
• francuski: Allemagne
• hiszpański: Alemania
• niymiecki: Deutschland
• polski: Niemcy
• ruski: Германия, немцы