dwanŏście

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [dvãnośće], [dvãnou̯śće] (ôpol.)

Liczebnik

dwanŏście liczebnik głōwny

1. numer 12
   • 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik

   Czas, jak widzisz, żeś je ô rok starszy, ale ani trochã bogatszy! Czas, jak po kludzyniu ksiōng bez dwanŏście miesiyncy, widzisz, iże niy mŏsz ani ceskigo profitu!

   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   Tōż poty rzykōm: jedyn ôjczynasz, wierzym boga ôjca a dziesiyńć dziesiyńcioro przikazań. A dwanŏście ôjczynaszy, dwanŏście zdrowasi do świantego Franciszka.

ôdmiana:

ôdmiana: dwanŏście
przipadek	môs	mzw/mrz	ż	n
mianownik	dwanŏstu	dwanŏście	dwanŏście	dwanŏście
dopołniŏcz	dwanŏstu
cylownik	dwanŏstu
biernik	dwanŏstu	dwanŏście	dwanŏście	dwanŏście
nŏrzyndnik	dwanŏstōma		dwanŏstōma	dwanŏstōma
miyjscownik	dwanŏstu
wołŏcz	dwanŏście		dwanŏście	dwanŏście

synōnimy:

1. 12, XII, tuzin, ciesz. dwanost

Inksze jynzyki

• angelski: twelve
• czeski: dvanáct
• francuski: douze
• hiszpański: doce
• niymiecki: zwölf
• polski: dwanaście
• ruski: двенадцать