fajny

Wykŏz treści

Ze niymieckigo fein.

AS: [fai ̯ny]

fajny przimiotnik

słowo ze szyrokim znaczyniym, co ôznaczŏ, iże ôkryślanŏ rzecz mŏ pozytywnõ naturã
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
Dziołszki łobstąpiły mnie i prosiły, aby im Karlik łopedzioł jaki fajny wic, ale taki ze zymftem.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
I to nōm tygo kōnia zaprzōngli, a tyn kōń bōł bardzo mody i fajny kōń.
(irōniczne) niydobry, słaby
- 2011, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W objęciach śmierci
Fajny wojok z ciebie, jeśli ty niy poradzisz patrzeć na krew.
(archajiczne) ciynki, drobny
- 1899, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 1
I ôna sobie kŏzała prziniyś fajnej mōnki i sewlykła sobie po łokieć z rōnk te ôślōm skōre

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: wyższy stopiyń
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
przipadek	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	fajniyjszy		fajniyjszŏ	fajniyjsze	fajniyjsi	fajniyjsze
dopołniŏcz	fajniyjszego		fajniyjszyj	fajniyjszego	fajniyjszych
cylownik	fajniyjszymu		fajniyjszyj	fajniyjszymu	fajniyjszym
biernik	fajniyjszego	fajniyjszy	fajniyjszõ	fajniyjszy	fajniyjszych	fajniyjsze
nŏrzyndnik	fajniyjszym		fajniyjszōm	fajniyjszym	fajniyjszymi
miyjscownik	fajniyjszym		fajniyjszyj	fajniyjszym	fajniyjszych
wołŏcz	fajniyjszy		fajniyjszŏ	fajniyjsze	fajniyjsi	fajniyjsze

pokŏżôdmiana: nojwyższy stopiyń
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
przipadek	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	nojfajniyjszy		nojfajniyjszŏ	nojfajniyjsze	nojfajniyjsi	nojfajniyjsze
dopołniŏcz	nojfajniyjszego		nojfajniyjszyj	nojfajniyjszego	nojfajniyjszych
cylownik	nojfajniyjszymu		nojfajniyjszyj	nojfajniyjszymu	nojfajniyjszym
biernik	nojfajniyjszego	nojfajniyjszy	nojfajniyjszõ	nojfajniyjszy	nojfajniyjszych	nojfajniyjsze
nŏrzyndnik	nojfajniyjszym		nojfajniyjszōm	nojfajniyjszym	nojfajniyjszymi
miyjscownik	nojfajniyjszym		nojfajniyjszyj	nojfajniyjszym	nojfajniyjszych
wołŏcz	nojfajniyjszy		nojfajniyjszŏ	nojfajniyjsze	nojfajniyjsi	nojfajniyjsze

synōnimy:

antōnimy: