iże

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *jьže.

Wymŏwa

AS: [iže]

Spōjnik

iże spōjnik

1. Używany do rozszyszaniŏ tego, co już było pedziano.
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   - Ty, Alojz godosz, że stryk cie uczyli, iże to Dawidów Wóz.

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Tumaczyć choćby jyno po to, coby pokŏzać nōm samym, iże po ślōnsku – tak samo jak po polsku, po czesku i pō miymiecku – idzie gŏdać i pisać ô wszyjskim.

2. Używany do podaniŏ skutku.
   • ojgyn.blogspot.com

   nikiej we marcu bóło deczko mroza, tak iże niyjedyn łostoł we fuzeklach we przikopie

synōnimy:

1. że, iż, jiże (archajiczne)
2. tōż

Frazeologijŏ

Patrz: że.

Inksze jynzyki

• angelski: so that, that
• czeski: že
• francuski: que
• hiszpański: que
• italijański: che
• niymiecki: also, dass
• polski: że
• ruski: потому что, так как, что
• słowacki: že
• ukrajiński: що