mimo

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *mimo, ze praindoeuropejskigo *mey-.

Wymŏwa

AS: [mʹĩmo]

przimianek

mimo przimianek

1. skazuje na zrobiynie czegoś, choć warōnki tymu niy sprzijajōm
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Mimo nawały naszego ognia Rusy sie przedarli, wskoczyli w nasze dziury i bagnetami w nos.

2. kole, koło (w wyrażyniach ôznaczajōncych ruch)
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Już mu sie znowu jeś chciało i szoł mimo kaczmy.

składnia:

1. mimo + D.
2. mimo + D.

uwŏgi:

1. Używŏ sie tyż wyrażyniŏ mimo to, co znaczy to samo, co mimo tego i je to jedyny przipadek, co w nim mimo niy łōnczy sie ze dopołniŏczym.

kolokacyje:

1. mimo to, mimo tego

synōnimy:

1. ôkrōm, krōm
2. kole, wele, wedle, ciesz. wedla

Inksze jynzyki

• angelski: although, despite, in spite of, notwithstanding, at, near, next to
• czeski: přes, vzdor, vedle
• francuski: malgré, auprès de, à côté de
• hiszpański: a pesar de, pese a, además de, al lado, al lado de, cerca
• niymiecki: bei, trotz, vorbei, neben
• polski: mimo, obok, koło, przy, blisko
• ruski: вопреки, мимо, несмотря на, помимо, возле