pokōj

Etymologijŏ

Ôd prasłowiańskigo *pokojь.

Wymŏwa

AS: [pokȯi ̯]

Rzeczownik

pokōj rodzaj mynski rzeczowy

1. rōwnowŏga psychicznŏ; brak utrŏpy
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Jak tyn istny kupił te faborki, abo te sznurki, to mu już dowoł pokōj i kobzol, kraic chleba, abo jajco styrkoł do kabzy.

   • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   Takie wysokie myśli, to mu w nocy pokoju nie bierą.

2. sztand, co w nim niy ma zwady
   • 1949, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   I potem cały miesiąc zgoda i pokój w doma.

3. brak wojny
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Wycŏfujōm sie do Lens. W Lens je pokōj. W Lens niy ma wojny.

4. ukłŏd ô kōńcu wojny
   • 2018, Wachtyrz

   Dopiyro w 1135 roku na trefie w Merseburgu podpisano było przimiyrze, a w 1137 na trefie w Kłodzku Czesi i Polŏcy podpisali pokōj, co prziniosło kōniec bezma stuletnich z pauzami walk na Ślōnsku.

ôdmiana:

ôdmiana: pokōj
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pokōj	pokoje
dopołniŏcz	pokoju	pokojōw
cylownik	pokojowi	pokojōm
biernik	pokōj	pokoje
nŏrzyndnik	pokojym	pokojami pz.: pokojōma
miyjscownik	pokoju	pokojach
wołŏcz	pokoju	pokoje

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	pokōj	pokoje
dopołniŏcz	pokoju	pokojōw
cylownik	pokojowi	pokojōm
biernik	pokōj	pokoje
nŏrzyndnik	pokojym	pokojami pz.: pokojōma
miyjscownik	pokoju	pokojach
wołŏcz	pokoju	pokoje

synōnimy:

1. harmōnijŏ, rōwnowŏga
2. zgoda

antōnimy:

1. niepokój
2. zwada, chaja

Frazeologijŏ

• dać pokōj
• mieć pokōj

Inksze jynzyki

• angelski: peace
• czeski: pokoj, mír
• francuski: paix, tranquillité
• hiszpański: tranqulidad, serenidad, quietud, calma
• niymiecki: Ausgeglichenheit, Frieden, Ruhe, Stille
• polski: spokój, pokój
• ruski: покой, спокойствие