prowincyjŏ

Wykŏz treści

Etymologijŏ do dodaniŏ.

AS: [provʹĩncyi ̯o], [provʹĩncyi ̯ou̯] (ôpol.)

prowincyjŏ rodzaj żyński

(administracyjŏ) administracyjny regiōn w niykerych krŏjach
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
Rozgniywani krōl nad takōm nieprawościōm, ktōrōm świat przednieść może, rozkazoł ôbwiesić sługã tego, chtōri może takõ wielkõ nieprawość wzglyndym drugego człowieka podnieść; przeświadczył sie sōm mōnarcha i tak w całym życiu swojim podszukoł wszycky nieprawości chtōry mu jego prowincyjŏ przednosiła.
- 2018, Wachtyrz
60 tysiyncy wojŏkōw dostało przikŏz, coby flancować - mŏ to być brōń we walce ze smogiym we prowincyji Hebei.

ôdmiana:

ôdmiana: prowincyjŏ
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	prowincyjŏ	prowincyje
dopołniŏcz	prowincyje	prowincyji
cylownik	prowincyji	prowincyjōm
biernik	prowincyjõ	prowincyje
nŏrzyndnik	prowincyjōm	prowincyjami pz.: prowincyjōma
miyjscownik	prowincyji	prowincyjach
wołŏcz	prowincyjo	prowincyje

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	prowincyjo	prowincyje
dopołniŏcz	prowincyje	prowincyji
cylownik	prowincyji	prowincyjōm
biernik	prowincyjo	prowincyje
nŏrzyndnik	prowincyjōm	prowincyjami pz.: prowincyjōma
miyjscownik	prowincyji	prowincyjach
wołŏcz	prowincyjo	prowincyje