sobie

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [sobʹi ̯e]

Zamianek

sobie zamianek

1. skazuje na podmiot, iże ôn wykōnuje i ôdbiyrŏ czynność
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Zbogacił sie bez tyn czas, bo mu nie dowoł wiela żrać a robił sobie i ludziōm.

   • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany

   Zbōjnik zaprosił ksiyndza ku sobie za stōł ku wieczerzi i prziznoł sie mu, że ludzi zabijŏ.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Ale ôny tyż wiedziały, chto mŏ takõ gałōnzkã przi sobie.

uwŏgi:

1. Patrz tyż: sie

Inksze jynzyki

• angelski: himself, myself, yourself
• czeski: se, sebe
• francuski: me, moi-même, te, vous, lui-même, à lui-même, elle-même
• hiszpański: se
• italijański: si, sé
• niymiecki: sich
• polski: sobie
• ruski: себе
• słowacki: sa, seba
• ukrajiński: собі