tydziyń

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *tъdьnь.

Wymŏwa

AS: [tyʒ́ỹń]

Rzeczownik

tydziyń rodzaj mynski rzeczowy

1. czas siedmiu dni
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Toż co jaki młynarczyk do roboty sie meldowoł, to porobił tydziyń, abo dwa i uciekoł we świat inszej roboty chladać.

2. czas siedmiu dni ôd pyńdziałku do niydziele
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Jak dobrze pójdzie, to przeczytajom go w doma pod koniec tydnia.

ôdmiana:

ôdmiana: tydziyń
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	tydziyń	tydnie
dopołniŏcz	tydnia	tydni
cylownik	tydniowi	tydniōm
biernik	tydziyń	tydnie
nŏrzyndnik	tydniym	tydniami pz.: tydniōma
miyjscownik	tydniu	tydniach
wołŏcz	tydniu	tydnie

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	tydziyń	tydnie
dopołniŏcz	tydnia	tydni
cylownik	tydniowi	tydniōm
biernik	tydziyń	tydnie
nŏrzyndnik	tydniym	tydniami pz.: tydniōma
miyjscownik	tydniu	tydniach
wołŏcz	tydniu	tydnie

synōnimy:

1. przes. tygodziyń

Frazeologijŏ

• dugi jak tydziyń, chudy jak wypłata

Inksze jynzyki

• angelski: week
• czeski: týden
• francuski: semaine
• hiszpański: semana
• niymiecki: Woche
• polski: tydzień
• ruski: неделя