wyspa
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [vyspa]
Rzeczownik
wyspa rodzaj żyński
- (geografijŏ) lōnd ôbtoczōny ze wszyjskich strōn wodami morza, jeziora abo rzyki
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- Tak jim doł na poczestnōm i nieco na chlyb. Wtedy zaszeł na postrzodek wyspy a zawołoł: „Gadzie, wyłaź, bos je mōj”.
- 2018, Wachtyrz
- Ale niy tyn. Lot Liniji Transavia ze Holandyje na Wyspy Kanaryjske lōndowoł awaryjnie we Portugaliji skirz smrodu, co wyłaziōł z jednego z pasażerōw.
ôdmiana:
ôdmiana: wyspa | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | wyspa | wyspy |
dopołniŏcz | wyspy | wysp |
cylownik | wyspie | wyspōm |
biernik | wyspã | wyspy |
nŏrzyndnik | wyspōm | wyspami pz.: wyspōma |
miyjscownik | wyspie | wyspach |
wołŏcz | wyspo | wyspy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | wyspa | wyspy |
dopołniŏcz | wyspy | wysp |
cylownik | wyspie | wyspōm |
biernik | wyspa | wyspy |
nŏrzyndnik | wyspōm | wyspami pz.: wyspōma |
miyjscownik | wyspie | wyspach |
wołŏcz | wyspo | wyspy |
Inksze jynzyki
- angelski: island, isle
- czeski: ostrov
- francuski: ile
- hiszpański: isla
- niymiecki: Insel, Inselrinde
- polski: wyspa
- ruski: кухня-остров, остров