zgoda

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [zgoda]

Rzeczownik

zgoda rodzaj żyński

1. sztand, co w nim niy ma kōnfliktu
   • 1885, Jan Bystroń, O mowie polskiej w dorzeczu Stonawki i Łucyny w Księstwie Cieszyńskim

   Lepszŏ chudŏ zgoda niż tłōsty sōnd.

   • 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe

   Jŏ pōdã furt, a za dwie niedzieli to zaś przidã, to jŏ wŏs poty ôbezdrzã, czyście sōm we zgodzie.

2. przizwolynie na coś
   • oschl.wordpress.com

   Bydymy mieć drugigo Jona Arryna. Ôch, po jakimu ôn doł na to zgoda?

ôdmiana:

ôdmiana: zgoda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	zgoda	zgody
dopołniŏcz	zgody	zgod
cylownik	zgodzie	zgodōm
biernik	zgodã	zgody
nŏrzyndnik	zgodōm	zgodami pz.: zgodōma
miyjscownik	zgodzie	zgodach
wołŏcz	zgodo	zgody

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	zgoda	zgody
dopołniŏcz	zgody	zgod
cylownik	zgodzie	zgodōm
biernik	zgoda	zgody
nŏrzyndnik	zgodōm	zgodami pz.: zgodōma
miyjscownik	zgodzie	zgodach
wołŏcz	zgodo	zgody

synōnimy:

1. harmōnijŏ
2. przizwolynie

antōnimy:

1. niyzgoda, kōnflikt

Frazeologijŏ

• prziszła do kogoś zgoda

Inksze jynzyki

• angelski: concord, consent, reconciliation
• czeski: shoda
• francuski: conciliation, concorde, réconciliation
• hiszpański: acuerdo, concordancia, concordia
• niymiecki: Eintracht, Übereinstimmung
• polski: zgoda
• ruski: согласие