Achim

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Od biblijnego Jehoiachim, ôd hebrajskigo יְהוֹיָקִים.

Wymŏwa

AS: [aχʹĩm]

Rzeczownik

Achim rodzaj mynski ôsobowy

  1. chopske miano, skrōcynie ôd Joachim
    • 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa
    Ludzie byli może nabadani, ale Achim – okaliczony wojnom borok, niy poradził na to strzylani nabadać.
    • 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku
    Ze zadku stoi Komisorz Achim Hanusik.

ôdmiana:

ôdmiana: Achim
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Achim Achimy
dopołniŏcz Achima Achimōw
cylownik Achimowi Achimōm
biernik Achima Achimōw
nŏrzyndnik Achimym Achimami
pz.: Achimōma
miyjscownik Achimie Achimach
wołŏcz Achimie Achimy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Achim Achimy
dopołniŏcz Achima Achimōw
cylownik Achimowi Achimōm
biernik Achima Achimōw
nŏrzyndnik Achimym Achimami
pz.: Achimōma
miyjscownik Achimie Achimach
wołŏcz Achimie Achimy

Inksze jynzyki

  • angelski: Joachim
  • czeski: Jáchym
  • francuski: Joachim
  • hiszpański: Joaquín
  • italijański: Gioacchino
  • niymiecki: Joachim
  • polski: Joachim
  • ruski: Иоаким
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: do dodaniŏ