Adam

Etymologijŏ

Ze hebrajskigo אָדָם‎.

Wymŏwa

AS: [adãm]

Rzeczownik

Adam rodzaj mynski ôsobowy

1. (biblijŏ) miano ôd piyrszego czowieka na Ziymi
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Libōmia mo za herb Adama i Ewam pod rajskōm jabłōnkōm, na kierej jest owiniōny god i trzimie jabłko w pysku.

2. (włŏsne miano) miano mynske
   • 1819, krōnika ôd Jury Gajdzice

   1617 13. Juli książe Adam Wencel umrził.

ôdmiana:

ôdmiana: Adam
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Adam	Adamowie Adamy
dopołniŏcz	Adama	Adamōw
cylownik	Adamowi	Adamōm
biernik	Adama	Adamōw
nŏrzyndnik	Adamym	Adamami pz.: Adamōma
miyjscownik	Adamie	Adamach
wołŏcz	Adamie	Adamowie Adamy

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	Adam	Adamowie Adamy
dopołniŏcz	Adama	Adamōw
cylownik	Adamowi	Adamōm
biernik	Adama	Adamōw
nŏrzyndnik	Adamym	Adamami pz.: Adamōma
miyjscownik	Adamie	Adamach
wołŏcz	Adamie	Adamowie Adamy

synōnimy:

1. Adaś

Frazeologijŏ

• drzeć jak Adam

Inksze jynzyki

• angelski: Adam
• czeski: Adam
• francuski: Adam
• hiszpański: Adán
• niymiecki: Adam
• polski: Adam
• ruski: Адам