Antek

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 16:34, 18 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Rzeczownik)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd Antōn.

Wymŏwa

AS: [ãntek]

Rzeczownik

Antek rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) zdrobniynie miana Antōn
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    - Antek, co jo teraz poczna? – wajołeś.
    • 1961, Alfred Zaręba, red., Śląskie teksty gwarowe
    A jak kościelny szeł z tym farŏrzym, to myśloł Francek, iże Antek wieprzka niesie.

ôdmiana:

ôdmiana: Antek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Antek Antki
dopołniŏcz Antka Antkōw
cylownik Antkowi Antkōm
biernik Antka Antkōw
nŏrzyndnik Antkym Antkami
pz.: Antkōma
miyjscownik Antku Antkach
wołŏcz Antku Antki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Antek Antki
dopołniŏcz Antka Antkōw
cylownik Antkowi Antkōm
biernik Antka Antkōw
nŏrzyndnik Antkym Antkami
pz.: Antkōma
miyjscownik Antku Antkach
wołŏcz Antku Antki

Inksze jynzyki

Patrz: Antōn.