August

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 16:34, 18 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Wymŏwa)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd łaciny Augustus.

Wymŏwa

AS: [au̯gust]

Rzeczownik

August rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) miano włŏsne
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Mój starzyk, August Rojek, miyszkali w starych familokach na Mały Dąbrówce wele Katowic.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    Tak krōlewnŏ krōla Augusta dobrym winym poczynstowała.

ôdmiana:

ôdmiana: August
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik August Augusty, Augustowie
dopołniŏcz Augusta Augustōw
cylownik Augustowi Augustōm
biernik Augusta Augustōw
nŏrzyndnik Augustym Augustami
pz.: Augustōma
miyjscownik Auguście Augustach
wołŏcz Auguście Augusty, Augustowie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik August Augusty, Augustowie
dopołniŏcz Augusta Augustōw
cylownik Augustowi Augustōm
biernik Augusta Augustōw
nŏrzyndnik Augustym Augustami
pz.: Augustōma
miyjscownik Auguście Augustach
wołŏcz Auguście Augusty, Augustowie

Inksze jynzyki

  • angelski: August
  • czeski: August
  • francuski: Auguste
  • hiszpański: Augusto
  • italijański: Augusto
  • niymiecki: August
  • polski: August
  • ruski: Август
  • słowacki: August
  • ukrajiński: Август