Ewa

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [eva]

Rzeczownik

Ewa rodzaj żyński

  1. (biblijŏ) miano ôd piyrszyj kobiyty
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    [...] wedle ich wierzenio, tak jak u nos Adam i Ewa, u nich byli Askra i Emble, kierzy tyż byli wystrugani z klonowego drzewa [...]
  2. (włŏsne miano) miano żyńske
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    [...] jutro ôbie Geline cery przidōm z chopami i dziećmi, z Adaśkym, z Nikodemym, z Ewōm, Elōm i Miśkōm.

ôdmiana:

ôdmiana: Ewa
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ewa Ewy
dopołniŏcz Ewy Ew
Ewōw
cylownik Ewie Ewōm
biernik Ewã Ewy
nŏrzyndnik Ewōm Ewami
pz.: Ewōma
miyjscownik Ewie Ewach
wołŏcz Ewo Ewy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ewa Ewy
dopołniŏcz Ewy Ew
Ewōw
cylownik Ewie Ewōm
biernik Ewa Ewy
nŏrzyndnik Ewōm Ewami
pz.: Ewōma
miyjscownik Ewie Ewach
wołŏcz Ewo Ewy

Inksze jynzyki

  • angelski: Eva, Eve
  • czeski: Eva
  • francuski: Ève
  • hiszpański: Eva
  • niymiecki: Eva
  • polski: Ewa
  • ruski: Ева