Grzegōrz
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [gžegȯš]
Rzeczownik
Grzegōrz rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano mynske
- Tygodnik Regionalny Nowiny
- Potym dwanostego marca momy św. Grzegorza, już wiycie, co chca pedzieć? Ano: „na Grzegorza idzie zima do morza”!
ôdmiana:
| ôdmiana: Grzegōrz | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Grzegōrz | Grzegorze |
| dopołniŏcz | Grzegorza | Grzegorzōw |
| cylownik | Grzegorzowi | Grzegorzōm |
| biernik | Grzegorza | Grzegorzōw |
| nŏrzyndnik | Grzegorzym | Grzegorzami pz.: Grzegorzōma |
| miyjscownik | Grzegorzu | Grzegorzach |
| wołŏcz | Grzegorzu | Grzegorze |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | Grzegōrz | Grzegorze |
| dopołniŏcz | Grzegorza | Grzegorzōw |
| cylownik | Grzegorzowi | Grzegorzōm |
| biernik | Grzegorza | Grzegorzōw |
| nŏrzyndnik | Grzegorzym | Grzegorzami pz.: Grzegorzōma |
| miyjscownik | Grzegorzu | Grzegorzach |
| wołŏcz | Grzegorzu | Grzegorze |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Gregory
- czeski: Řehoř
- francuski: Grégoire
- hiszpański: Gregorio
- niymiecki: Gregor
- polski: Grzegorz
- ruski: Григорий
