Jezus

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd łaciny Iēsūs, ôd starogreckigo Ἰησοῦς, hebrajskigo יְהוֹשֻׁעַ‎.

Wymŏwa

AS: [i ̯ezus]

Rzeczownik

Jezus rodzaj mynski ôsobowy

  1. (religijŏ, włŏsne miano) cyntralnŏ ôsoba krześcijaństwa
    • 1908, Jan Kopeć, Ô piniōndzach zapadniyntych
    Pōn Jezus też ô nich pamiyntali i litowali sie nad jich dolōm i w niektōre dni też im pōmōgali.
    • 1945, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Ale prawie tacy ludzie, co sie w tych ziemskich sprawach zagrzebali, za mało Panu Jezusowi ufajom, nie wierzom, żeby tak doprowdy mogło być, jak Pan Jezus powiedzioł.

ôdmiana:

ôdmiana: Jezus
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Jezus Jezusy
dopołniŏcz Jezusa Jezusōw
cylownik Jezusowi Jezusōm
biernik Jezusa Jezusōw
nŏrzyndnik Jezusym Jezusami
pz.: Jezusōma
miyjscownik Jezusie Jezusach
wołŏcz Jezusie Jezusy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Jezus Jezusy
dopołniŏcz Jezusa Jezusōw
cylownik Jezusowi Jezusōm
biernik Jezusa Jezusōw
nŏrzyndnik Jezusym Jezusami
pz.: Jezusōma
miyjscownik Jezusie Jezusach
wołŏcz Jezusie Jezusy

kolokacyje:

  1. Pōn Jezus, Jezus Maria!

synōnimy:

  1. Krystus

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: Jesus
  • czeski: Ježíš
  • francuski: Jésus
  • hiszpański: Jesús
  • niymiecki: Jesus
  • polski: Jezus
  • ruski: Иисус