Maryjŏ

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd łaciny Maria, ôd starogreckigo Μαρία, Μαριάμ, ôd arabskigo מרים‎.

Wymŏwa

AS: [marʹii ̯o], [marʹii ̯ou̯] (ôpol.)

Rzeczownik

Maryjŏ rodzaj żyński

  1. (włŏsne miano) miano żyńske
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    [...] gdy najświyntszŏ panna Maryjŏ była w piytnŏstu latach to jōm chcieli arcykapłanowi przemusić za mōnż [...]
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    [...] tam przyszoł czas kedy Maryjŏ panna miała porodzić dzieciōntko swoje a nie mieli ani nie znaleźli gospody [...]

ôdmiana:

ôdmiana: Maryjŏ
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Maryjŏ Maryje
dopołniŏcz Maryje Maryj
cylownik Maryji Maryjōm
biernik Maryjõ Maryje
nŏrzyndnik Maryjōm Maryjami
pz.: Maryjōma
miyjscownik Maryji Maryjach
wołŏcz Maryjo Maryje
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Maryjo Maryje
dopołniŏcz Maryje Maryj
cylownik Maryji Maryjōm
biernik Maryjo Maryje
nŏrzyndnik Maryjōm Maryjami
pz.: Maryjōma
miyjscownik Maryji Maryjach
wołŏcz Maryjo Maryje

synōnimy:

  1. Marysia, Maryśka

Inksze jynzyki

  • angelski: Maria, Mary
  • czeski: Marie
  • francuski: Marie
  • hiszpański: María
  • niymiecki: Maria
  • polski: Maria
  • ruski: Мария