bar

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze angelskigo bar.

Wymŏwa

AS: [bar]

Rzeczownik

bar rodzaj mynski rzeczowy

  1. (gastrōnōmijŏ) gastrōnōmiczny lokal, co w nim sie jy ciepłe jŏdło abo pije alkohole
    • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei
    Obchód wsi skończyli na karczmie, teroz zamiynionej na spółdzielczy bar.
    • 2016, Rafał Szyma, Leanderka
    – I terŏzki musiołbych ôbsztalować do nŏs co we barze, ale jezech za szofera.
  2. (gastrōnōmijŏ) plac w lokalu, co przi nim sie ôdbiyrŏ abo kōnsumuje jŏdło abo alkohol
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    Jedyn rŏz tyngi pōn przi barze szepce coś kelnerowi i kelner na rachōnek pana przinosi do stolika keliszeczek likeru do kawy.

ôdmiana:

ôdmiana: bar
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bar bary
dopołniŏcz baru barōw
cylownik barowi barōm
biernik bar bary
nŏrzyndnik barym barami
pz.: barōma
miyjscownik barze barach
wołŏcz barze bary
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bar bary
dopołniŏcz baru barōw
cylownik barowi barōm
biernik bar bary
nŏrzyndnik barym barami
pz.: barōma
miyjscownik barze barach
wołŏcz barze bary

synōnimy:

  1. knajpa, szynk, knajpa, gasthauz, gospoda, kaczma, karczma
  2. szynkwas

Inksze jynzyki

  • angelski: bar
  • czeski: bar
  • francuski: bar
  • hiszpański: bar, barra, mostrador, taberna
  • niymiecki: Bar
  • polski: bar
  • ruski: бар