bilet

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Billett, ôd francuskigo billet, ôd łaciny bulla.

Wymŏwa

AS: [bʹilet]

Rzeczownik

bilet rodzaj mynski rzeczowy

  1. dokumynt, co przizwŏlŏ na przejazd postrzodkym kōmunikacyje abo na wchōd na jakeś wydarzynie, fajer itp.
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Kupili my trocha tońsze dlo wojoków bilety i oszklonom gondolom ruszyli ku wiyrchu Predigtschuhbanhe.
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    – Jo? Nic. Tyżech się dziwoł na niego tak, jakbych mioł bilet.

ôdmiana:

ôdmiana: bilet
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bilet bilety
dopołniŏcz biletu biletōw
cylownik biletowi biletōm
biernik bilet bilety
nŏrzyndnik biletym biletami
pz.: biletōma
miyjscownik bilecie biletach
wołŏcz bilecie bilety
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik bilet bilety
dopołniŏcz biletu biletōw
cylownik biletowi biletōm
biernik bilet bilety
nŏrzyndnik biletym biletami
pz.: biletōma
miyjscownik bilecie biletach
wołŏcz bilecie bilety

Inksze jynzyki

  • angelski: ticket
  • czeski: jízdenka, lístek, vstupenka
  • francuski: billet, place, ticket
  • hiszpański: billete, boleto, entrada, tique
  • italijański: biglietto
  • niymiecki: Billet, Fahrkarte, Fahrschein, Ticket
  • polski: bilet
  • ruski: билет
  • słowacki: lístok
  • ukrajiński: білет, квиток