chłop

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Inksze formy

chop

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *cholpъ

Wymŏwa

AS: [χu̯op]

Rzeczownik

chłop rodzaj mynski ôsobowy

  1. (połednie) Majoryntny czowiek mynskij płci.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    To chłopowi było barzo dziwno.
    • 2014, Gazeta Ustrońska
    U naszego sómsiada była tako wysoko trześnia, że trzeja było na nióm po wysokij drabinie wylazować i to jyny chłopi abo chłapcy, bo baby sie boły.
  2. (połednie) mōnż
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    Pedzioł, skōnd jest i tak go poznała, że jest jeji chłop.

ôdmiana:

ôdmiana: chłop
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik chłop chłopy
dopołniŏcz chłopa chłopōw
cylownik chłopowi chłopōm
biernik chłopa chłopōw
nŏrzyndnik chłopym chłopami
pz.: chłopōma
miyjscownik chłopie chłopach
wołŏcz chłopie chłopy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik chłop chłopy
dopołniŏcz chłopa chłopōw
cylownik chłopowi chłopōm
biernik chłopa chłopōw
nŏrzyndnik chłopym chłopami
pz.: chłopōma
miyjscownik chłopie chłopach
wołŏcz chłopie chłopy

synōnimy:

  1. panŏczek, pōn
  2. manżel (archajiczne), mōnż, ślubny

antōnimy:

  1. baba, dzioucha, karlus, kobiyta, synek
  2. baba, ślubnŏ, żōna

Inksze jynzyki

  • angelski: man; husband
  • czeski: muž; manžel, muž, choť
  • francuski: homme; mari, époux
  • hiszpański: hombre, varón; marido, esposo
  • italijański: uomo; marito
  • niymiecki: Mann; Ehemann, Ehegatte
  • polski: mężczyzna; mąż
  • ruski: мужчина; муж, супру́г
  • słowacki: muž; manžel, muž
  • ukrajiński: чоловік; муж, чоловік