ciotka

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *tetъka.

Wymŏwa

AS: [ćotka]

Rzeczownik

ciotka rodzaj żyński

  1. siostra ôd matki abo ôjca
    • 2014, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W udręce nadziei
    Tata zaprzągli konia i z bumaszkom komandira pojechali ku ciotce Neszce.
    • 1932, Jak diŏboł po starego Kirsza na bryczce przijechoł
    Jak ciotka Kaszturowa była jeszcze dziywkōm, to chodziła po służbach, niby bez to, że jij ôjcowie wczas umarli.

ôdmiana:

ôdmiana: ciotka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ciotka ciotki
dopołniŏcz ciotki ciotek
cylownik ciotce ciotkōm
biernik ciotkã ciotki
nŏrzyndnik ciotkōm ciotkami
pz.: ciotkōma
miyjscownik ciotce ciotkach
wołŏcz ciotko ciotki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ciotka ciotki
dopołniŏcz ciotki ciotek
cylownik ciotce ciotkōm
biernik ciotka ciotki
nŏrzyndnik ciotkōm ciotkami
pz.: ciotkōma
miyjscownik ciotce ciotkach
wołŏcz ciotko ciotki

Inksze jynzyki

  • angelski: aunt
  • czeski: teta
  • francuski: tante
  • hiszpański: tía
  • italijański: zia
  • niymiecki: Tante
  • polski: ciotka
  • ruski: тётя
  • słowacki: teta
  • ukrajiński: тітка