dopiyro

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [dopʹi ̯yro]

Partykuła

dopiyro partykuła

  1. ôznaczŏ, iże coś sie zdarziło niyskorzij, aniżeli sie szło spodziywać
    • 2010, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W okopach frontu wschodniego
    Przyszli my ze ślubu i dopiyro w doma, u Piekorzów pokozało sie, kogo richtig momy za gości.
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Ale to pisanio tego wszystkiego wziąłech sie dopiyro, jak mi już łeb łosiwioł i na pynzyjo poszoł.
    • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens
    Ci ôd Ôpolŏ, co my ich nazywōmy krysiŏki, zaś, padajōm - jakech dopiyro w ôstatniym czasie sie dowiedzioł - na nŏs kobylŏrzy.

synōnimy:

Inksze jynzyki

  • angelski: only
  • czeski: teprve
  • francuski: ne... que, seulement, à peine
  • hiszpański: solamente, sólo
  • italijański: appena, soltanto
  • niymiecki: erst
  • polski: dopiero
  • ruski: лишь, только, только что
  • słowacki: do dodaniŏ
  • ukrajiński: лиш, лише, тільки