drzewo

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd prasłowiańskigo *dervo, ôd praindoeuropejskigo *dóru.

Wymŏwa

AS: [dřevo]

Rzeczownik

drzewo rodzaj nijaki

  1. materyjŏ dostowanŏ ze gałyńzi i pni ôd strōmōw
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    [...] leżało kajś nad Przemszą, ładowali tam na szify mąka, krupy, no i drzewo z pieskiem.
  2. (botanika) materyjŏ co z nij je zbutowany szkelet strōma; przewodzi do liści wodã i inksze składniki
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    A tyn mioł duge drzewo tam i mioł tã siekyrã, rōmboł niōm w tym drzewie, tak jak z lasa.
  3. (botanika) strōm
    • 1939, Stanisław Bąk, Teksty gwarowe z polskiego Śląska
    A tyn synek już mioł czas do szkoły, a ta kafka na drzewie dziubała: Jakob, Jakob.

ôdmiana:

ôdmiana: drzewo
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik drzewo drzewa
dopołniŏcz drzewa drzewa
cylownik drzewu drzewōm
biernik drzewo drzewa
nŏrzyndnik drzewym drzewami
pz.: drzewōma
miyjscownik drzewie drzewach
wołŏcz drzewo drzewa
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik drzewo drzewa
dopołniŏcz drzewa drzewa
cylownik drzewu drzewōm
biernik drzewo drzewa
nŏrzyndnik drzewym drzewami
pz.: drzewōma
miyjscownik drzewie drzewach
wołŏcz drzewo drzewa

Inksze jynzyki

  • angelski: timber, wood, tree
  • czeski: dřevo, strom
  • francuski: bois, arbre
  • hiszpański: rbol, leña, leño, madera, tarugo, xilema
  • niymiecki: Holz, Holzstūck, Xylem
  • polski: drewno
  • ruski: бревно, дерево, древесина, лес, полено